مدت ها قبل از دایناسورها، زمین پر از شگفت انگیزترین حیوانات بود. اما بسیاری از این حیوانات در حدود 260 میلیون سال پیش در انقراض بزرگ ناپدید شدند. اکنون گروهی از محققان می گویند که شواهد نشان می دهد که این انقراض بزرگ یک رویداد واحد نبوده، بلکه دو رویداد بوده است که به فاصله 3 میلیون سال از هم رخ داده و هر دو منشأ یکسانی داشته اند.
با مطالعه ایزوتوپهای اورانیوم در نمونههای دریایی در دریای چین جنوبی، محققان دو پالس را شناسایی کردند که طی آن اقیانوسها از اکسیژن محروم شدند. تجزیه و تحلیل دانشمندان نشان داده است که این کمبود اکسیژن باعث دو انقراض بزرگ بین 259 تا 262 میلیون سال پیش در دوره پرمین میانه شد.
محققان می گویند این دو انقراض به دلیل فوران آتشفشان ها رخ داده است و انسان ها با انتشار کربن در جو زمین شرایط محیطی مشابهی را ایجاد می کنند. Huiyi می گوید: «امروزه ما با مشکلات مختلف تغییرات جهانی ، از جمله گرم شدن کره زمین، گرسنگی اکسیژن در اقیانوس ها، اسیدی شدن آب دریاها، و از دست دادن تنوع زیستی روبرو هستیم که مشابه تغییرات محیطی در دوره بحران است. آهنگ از دانشگاه چین چین. Geosciences، که رهبر این تحقیق “The Middle Permian Biome” بود.

زمین اکنون در معرض خطرات تغییرات آب و هوایی قرار دارد
توماس آلجیو، یکی دیگر از محققین ارشد این مطالعه در دانشگاه سینسیناتی گفت: فورانهای عظیم یک دوره کوتاه خنککننده و به دنبال آن یک دوره طولانیتر گرم شدن کره زمین ایجاد میکردند. حتی در حال حاضر، انتشار مقادیر عظیمی از گازهای گلخانه ای، اقیانوس ها را گرمتر کرده است. افزایش دمای سطح اقیانوس ها که اخیراً به سطح تاریخی خود رسیده است، اجازه نفوذ اکسیژن به اعماق بیشتر را نمی دهد که در نهایت زنجیره غذایی را مختل می کند.
محققان می گویند یکی از روش های شناسایی این فوران های عظیم، بررسی جیوه در لایه های رسوبی اقیانوس ها بود. الجیو میگوید: فورانهای آتشفشانی بزرگ جیوه را به اتمسفر پرتاب میکند، به دور زمین میچرخد و در رسوبات دریایی تجمع میکند.
فوران هایی که باعث این دو انقراض شدند ظاهراً در دوره پرمین در جنوب غربی چین رخ داده است. نتایج این تحقیق در مجله Earth and Planetary Science Letters منتشر شده است.