ستاره غول سرخ ابط الجوزا که به طور ناگهانی در چند سال گذشته به طور مشکوکی تاریک شد، اکنون به حالت عادی بازگشته و دوباره در آسمان ظاهر می شود.
ستاره شناسان مدت هاست که Betelgeuse را کاندیدای یک رویداد ابرنواختری در کهکشان ما می دانند. با این حال، اکنون به نظر می رسد که غول سرخ پس از یک رویداد مرموز و فاجعه بار در سال 2019 در حال بهبود است.
ابط الجزا که بر شانه صورت فلکی شکارچی یا شکارچی قرار دارد یکی از درخشان ترین ستاره های آسمان است. با این حال، در اوایل سال 2019، این ستاره عظیم به اندازه ای کم نور شد که حتی برای ناظران معمولی در اثر یک رویداد گیج کننده قابل مشاهده بود.
دانشمندانی که داده‌های تلسکوپ فضایی هابل و چندین رصدخانه دیگر را تجزیه و تحلیل می‌کنند، اکنون بر این باورند که مشتری به معنای واقعی کلمه بخشی از سطح بالایی خود را در سال 2019 پرتاب کرد و این رویداد همچنان بر رفتار ستاره تأثیر می‌گذارد.
توالی دقیق وقایع گردآوری شده از مشاهدات مختلف نشان می دهد که ستاره از یک “پرتاب جرم سطحی” یا SME عظیم رنج می برد که در بیشتر سطح مرئی ابوتول جمینی فوران کرد. این رویداد آنقدر عظیم بود که خورشید ما را 400 میلیارد بار سریعتر از رویدادهای معمولی پرتاب جرم تاجی (CME) در فضا به پیش برد.
دانشمندان بر این باورند که یک ابر غبار تیره عظیم از این رویداد پرتاب سطح عظیم شکل گرفته و ستاره را تاریک کرده است. این ستاره اکنون در حال بهبودی است و به حالت قبلی خود باز می گردد، اما همچنان اثرات این رویداد فاجعه بار را احساس می کند.
«آندریا دوپری» اخترفیزیکدان مرکز اخترفیزیک هاروارد-اسمیتسونیان و یکی از نویسندگان مقاله ای که در «ژورنال اخترفیزیکی» منتشر شده است، گفت: «جوزاها هنوز هم در حال حاضر کارهای بسیار غیرعادی انجام می دهند و فضای «او» درون نوعی چرخش است.”
روند کاهش نور جمینی 23123 اعتبار: ناسا، ESA، الیزابت ویتلی (STScI)
بر اساس مشاهدات، فتوسفر ستاره که پایین ترین قسمت جو و لایه ای است که برای ما قابل مشاهده است، در حال بازسازی است. با این حال، اگرچه احتمالاً موقتی است، دوره 400 روزه ابت الجوزا تغییرات روشنایی متناوب اکنون از بین رفته است. ستاره شناسان این تغییرات منظم در روشنایی را برای نزدیک به 200 سال مشاهده کرده اند تا تغییرات دایره البروج را اندازه گیری کنند.
به گفته دانشمندان، انفجار ابط الجوزا می تواند ناشی از یک ستون همرفتی به عرض بیش از 1.6 میلیون کیلومتر باشد که از اعماق ستاره بیرون زده است. این ستون می تواند سلول های همرفتی منظم را که باعث ضربان منظم قبلی می شود، مختل کند.
لازم به ذکر است که این EMS در مقیاسی رخ داده است که قبلاً توسط ستاره شناسان دیده نشده بود و نشان می دهد که رویدادهای پرتاب جرم سطحی و رویدادهای پرتاب جرم تاج رویدادهای متفاوتی هستند. این فعالیت همچنین بینش بی سابقه ای از زندگی ستارگان غول پیکر ارائه می دهد.
با وجود هیاهویی که در سال 2019 پیرامون Gemini وجود داشت، این رویداد دلیلی بر این نیست که ستاره به زودی به ابرنواختر می رود. با این حال، اگر چنین باشد، مرگ ابطالجوزا حتی در طول روز از روی زمین قابل مشاهده خواهد بود.
برای پیگیری دقیق‌تر آنچه در این ستاره مشهور در آسمان شب اتفاق می‌افتد، می‌توان از تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا برای تشخیص نور فروسرخ از مواد پرتاب‌شده هنگام دور شدن از جمینی استفاده کرد.
عکس روی جلد: تصویر موزاییک ابط الجوزا در آسمان شب; اضافه شدن پراش نور ستاره در پردازش. 23123 اعتبار: Alan Dyer/VWPics/Universal Images Group از طریق Getty Images
منبع: فضا
دانشمندان ژاپنی با استفاده از روشی غیرمنتظره موفق شدند راز کم نور شدن ناگهانی آبته آلجوزا، یکی از درخشان ترین ستاره های آسمان شب را تایید کنند.
در سال 2020 بود که چشمان جهان به ستاره‌ای غولپیکر در فاصله 700 سال نوری از ما جلب شد که به «بتلژوز» معروف است. این ستاره هیولایی عظیم ناگهان محو شد و 10 برابر تیره تر از حد معمول شد. برخی فکر می کردند که این رویداد خبر از انفجار و مرگ ستاره می داد، اما تنها چند ماه بعد مشخص شد که شایعات مرگ ستاره بسیار اغراق آمیز بود.
چندین تیم سعی کرده اند توضیح دهند که چه چیزی باعث این تاریکی بزرگ شده است. در همین حال، یک تیم با تجزیه و تحلیل صدها تصویر از این ستاره، سعی کرده اند غبار ستاره ای را آشکار کنند که احتمالاً نور ستاره را از دید زمین پنهان می کند.
در ژوئن 2021 (خرداد 1400) آنها نشان دادند که ابطالجوزا ممکن است گازی را به بیرون پرتاب کرده باشد که سرد و متراکم شده و نور ستاره را مسدود کرده است. گروهی دیگر پیشنهاد کردند که ستاره کمی سرد شده است و این تغییر می تواند باعث کاهش درخشندگی شود یا حداقل به تشکیل یک ابر غبار کمک کند.
ممکن است این معما حل شود، اما اکنون کشف غیرمنتظره دیگری از این نور کم نور بزرگ وجود دارد. در مطالعه جدیدی که روز دوشنبه در مجله نیچر منتشر شد، سه ستاره شناس کشف شگفت انگیز خود را توصیف کردند.
آنها موفق شدند ابرغول سرخ ابت الجوزا را در پس زمینه تصاویر گرفته شده توسط ماهواره هواشناسی ژاپنی “هیماواری-8” ببینند. یک کشف منحصر به فرد که نه تنها برخی از کارهای قبلی را در مورد منشا بعد بزرگ تأیید می کند، بلکه راه جدیدی را برای کشف همسایگی کیهانی ما باز می کند.
Himawari-8 همانطور که از نامش پیداست هشتمین نسخه از ماهواره های هیماواری است که توسط آژانس هواشناسی ژاپن اداره می شود. این ماهواره در مدار زمین ایستا در فاصله 35785 کیلومتری بالای خط استوا، بیش از 90 برابر بیشتر از ایستگاه فضایی بین المللی عمل می کند.
طراحی گرافیکی ماهواره هیماوری-823123 اعتبار: JMA
از این موقعیت، ماهواره هر 10 دقیقه یک بار تصاویر نوری و مادون قرمز از کل زمین می گیرد که در درجه اول برای کمک به پیش بینی آب و هوا در سراسر آسیا و غرب اقیانوس آرام استفاده می شود. به عنوان مثال، او عکس های زیادی از فوران آتشفشان تونگا که در 15 ژانویه رخ داد، گرفت. اما اکنون سه محقق ژاپنی با مشاهده تصاویر ثبت شده توسط این ماهواره در سال 2017 به دنبال نور ستاره آبت آلجوزا بودند و در نهایت موفق به یافتن آن شدند.
با مطالعه این نور، محققان به همان نتیجه تحقیقات قبلی رسیدند: ابطالجوزا به دلیل گرد و غبار و همچنین برخی تغییرات طبیعی کم رنگ شده است. این تمام بخش هیجان انگیز داستان نیست، اما تأیید خوبی است که ما در مسیر درستی هستیم و دقیقاً مطابق با رویکرد علمی است.
جالب توجه خاص برای ستاره شناسان این واقعیت است که یک ماهواره آب و هوا قادر به ارائه چنین داده هایی است. این می تواند خبر خوبی برای ستاره شناسان باشد. ساخت و پرتاب تلسکوپ های فضایی جدید نه ارزان است و نه آسان، و برای ارسال آن باید موشک رزرو کرد. اما تعداد زیادی ماهواره در حال حاضر در مدار زمین هستند که ممکن است بتوانند همین کار را انجام دهند.
به عنوان مثال، ماهواره های آب و هوایی مانند Himawari-8 به طور پیوسته از زمین و فضای اطراف سیاره ما تصویربرداری می کنند و داده های زیادی را برای مرور ارائه می دهند. به گفته سایمون کمپبل، ستاره شناس دانشگاه موناش استرالیا، هیماواری مانند یک تلسکوپ فضایی آزاد است!
این مهم است زیرا ستاره شناسان معمولاً باید ضرب الاجل هایی را برای پروژه های خود تعیین کنند که به آنها اجازه می دهد تمرکز تلسکوپ را کنترل کنند.
به عنوان مثال، زمانی که ابطالجوزا به طور مرموزی تاریک شد، برخی از قدرتمندترین تلسکوپ های زمین قبلاً برای رصد مناطق دیگر آسمان رزرو شده بودند. در یک مورد، تلسکوپ بسیار بزرگ (VLT) در شیلی به یک تیم تحقیقاتی این توانایی را داد تا از تلسکوپ برای رصد فوری ستاره و پروژه های دیگر بعدا استفاده کنند، اما چنین فرآیندی همیشه امکان پذیر نیست.
بنابراین، در حال حاضر یک فرآیند منظم برای رصد فضا وجود دارد و ماهواره‌های تصویربرداری زمین می‌توانند برای مطالعه ستارگان پس‌زمینه راه‌اندازی شوند. مزیت دیگر این است که این ماهواره ها می توانند به مدت 24 ساعت رصد کنند و ممکن است بتوانند در طول موج های دیگری مانند مادون قرمز که توسط جو زمین مسدود شده اند، ببینند.
بنابراین دفعه بعد که ستاره ای نشانه های تشکیل ابرنواختر را نشان داد، انسان ها می توانند مستقیماً به همان قسمت از آسمان نگاه کنند.
عکس روی جلد: طرحی گرافیکی از غبار که ستاره ابرغول سرخ هابیل مشتری را پنهان کرده است. 23123 اعتبار: ESO، ESA/Hubble، M. Kornmesser
منبع: CNET
به گزارش ایسنا و به نقل از CNET، بر اساس گزارش ها، دومین ستاره درخشان صورت فلکی شکارچی به پایان عمر خود نزدیک شده و سرانجام به انفجاری عظیم به نام ابرنواختر ختم خواهد شد.
پرجرم ترین ستارگان جهان با انفجاری عظیم به نام ابرنواختر به زندگی خود پایان می دهند. ابرنواختر زمانی اتفاق می افتد که یک ستاره در حال مرگ شروع به محو شدن می کند. سپس ناگهان منفجر می شود و مقدار زیادی نور تولید می کند و یک هسته کوچک نوترونی از خود به جای می گذارد. Abt Aljoza یک ستاره غول سرخ است که به پایان عمر خود نزدیک می شود، به این معنی که زمانی خورشید میلیاردها سال دیگر خواهد رسید.
آبته آلجوزا یک ستاره غول سرخ است. ابط الجوزا ستاره ای عظیم با قطری در حدود یک میلیارد و دویست میلیون کیلومتر است که تقریباً هزاران برابر قطر خورشید یعنی یک میلیون و سیصد هزار کیلومتر است.
“ادوارد گوینان” ستاره شناس “دانشگاه ویلانوا” در گفتگو با فوربس گفت: این ستاره در 10 روز گذشته تقریباً همان درخشندگی ثابت را داشته است، به نظر من انفجار این ستاره به این زودی ها اتفاق نمی افتد.
تحقیقات ستاره شناسان از این ستاره در هفته های آینده ادامه خواهد داشت.
انتهای پیام
