یک تیم بین المللی از ستاره شناسان، از جمله محققان مرکز اخترفیزیک هاروارد-اسمیتسونیان، دورترین جرم نجومی را که یک کهکشان اولیه است، رصد کردند.
ناسا هفته گذشته از کشف دورترین تک ستاره توسط هابل خبر داد و نتایج آن امروز پنجشنبه 7 آوریل (18 آوریل) در مجله Astrophysical Journal (Astrophysical Journal) منتشر شده است. دورترین کهکشان مشاهده شده تاکنون را توضیح می دهد.
جرمی به نام «HD1» (HD1) که یک کهکشان احتمالی است و در فاصله حدود 13.5 میلیارد سال نوری از ما قرار دارد. همچنین، در مقاله ای که در “MNRS” (اعلامیه های ماهانه نامه های انجمن سلطنتی نجوم)، دانشمندان شروع به بررسی حدس های احتمالی برای ماهیت دقیق این کهکشان کردند.
این تیم دو ایده را پیشنهاد میکند: HD1 می‌تواند ستاره‌هایی را با سرعتی شگفت‌انگیز تشکیل دهد و احتمالاً ستاره‌های جمعیت III را نیز در خود جای دهد. اولین ستارگان جهان که تا به حال دیده نشده اند. از سوی دیگر، HD1 می‌تواند سیاهچاله‌ای بسیار پرجرم با جرمی حدود 100 میلیون برابر خورشید ما داشته باشد.
فابیو پاکوچی، نویسنده اصلی این مطالعه در MNRS می‌گوید: «پاسخ به سؤالاتی درباره ماهیت منبع در چنین فاصله‌ای می‌تواند دشوار باشد». این مانند حدس زدن ملیت یک کشتی با پرچمی است که برافراشته است، در حالی که در ساحلی دور در میان بادهای شدید و مه غلیظ است. ممکن است بتوانید برخی از رنگ ها و اشکال پرچم را ببینید، اما نه به طور کامل. بنابراین در نهایت این یک بازی طولانی برای تجزیه و تحلیل و حذف سناریوهای غیرقابل قبول است.”
HD1 در نور UV بسیار روشن است. پاکوچی توضیح داد: «برخی فرآیندهای انرژی در آنجا اتفاق می‌افتند، یا بهتر است بگوییم میلیاردها سال پیش.
محققان ابتدا تصور کردند که HD1 یک کهکشان استاندارد ستاره‌باران است، یعنی کهکشانی که ستاره‌ها را با سرعت بالا ایجاد میکند. اما پس از محاسبه تعداد ساترهای تولید شده توسط HD1، آنها با سرعت باورنکردنی به دست آوردند و تخمین زدند که HD1 هر سال بیش از 100 ستاره را تشکیل می دهد. “این حداقل 10 برابر بیشتر از انتظار برای این کهکشان ها است.”
HD1 دورترین کهکشانی است که تاکنون مشاهده شده است.23123 اعتبار: Harikane et al.
بنابراین، تیم تحقیقاتی تردید داشتند که HD1 ستاره های عادی را تشکیل نمی دهد. پاکوچی گفت: «اولین جمعیت ستارگانی که در کیهان شکل گرفتند، پرجرم‌تر، درخشان‌تر و داغ‌تر از ستاره‌های امروزی بودند. اگر فرض کنیم که ستارگان تولید شده در HD1 اولین یا جمعیت 3 ستاره هستند، ویژگی های آن راحت تر توضیح داده می شود.
با این حال، یک سیاهچاله بسیار پرجرم می تواند روشنایی فوق العاده HD1 را نیز توضیح دهد. با بلعیدن مقدار زیادی گاز، فوتون های پرانرژی می توانند از ناحیه اطراف سیاهچاله ساطع شوند. اگر چنین باشد، این سیاهچاله ی کلان جرم اولین سیاهچاله ی پرجرم شناخته شده ای خواهد بود که بسیار نزدیکتر از رکورددار کنونی به بیگ بنگ رصد شده است.
آوی لوب، ستاره شناس مرکز اخترفیزیک هاروارد و یکی از نویسندگان مطالعه MNRES، گفت: «HD1 نشان دهنده یک نوزاد غول پیکر در اتاق تولد کیهان اولیه است. این رکورد تقریباً بالاترین سرخ شدن کوازارها را دو برابر می کند، که یک شاهکار قابل توجه است.
HD1 پس از بیش از 1200 ساعت رصد با تلسکوپ سوبارو، تلسکوپ ویستا، تلسکوپ مادون قرمز بریتانیا و تلسکوپ فضایی اسپیتزر کشف شد. Yuichi Harikane، ستاره شناس دانشگاه توکیو که این کهکشان را کشف کرده است، می گوید: «یافتن HD1 در میان بیش از 700000 جرم، کار بسیار دشواری بود. رنگ قرمز HD1 به‌طور شگفت‌انگیزی با ویژگی‌های مورد انتظار از کهکشانی در فاصله 13.5 میلیارد سال نوری مطابقت داشت، و وقتی آن را پیدا کردم، کمی متحیر شدم.
این تیم سپس مشاهدات بعدی را با استفاده از آرایه میلی‌متری/زیر میلی‌متری آتاکاما (ALMA) انجام داد تا فاصله 100 میلیون سال نوری آن از GN-z11، رکورددار فعلی دورترین کهکشان را تأیید کند. به زودی، تیم تحقیقاتی از تلسکوپ فضایی جیمز وب برای رصد مجدد HD1 برای تایید فاصله آن از زمین استفاده خواهد کرد. اگر محاسبات فعلی درست باشد، HD1 دورترین و قدیمی ترین کهکشانی خواهد بود که تاکنون کشف شده است.
همین مشاهدات به تیم اجازه داد تا هویت HD1 را با دقت بیشتری شناسایی کرده و یکی از نظریه های خود را تأیید کند. لوب خاطرنشان کرد: «چند صد میلیون سال پس از بیگ بنگ، یک سیاهچاله در HD1 باید از جرم عظیم با سرعتی بی سابقه رشد می کرد. بار دیگر به نظر می رسد که طبیعت فراتر از تصور ماست!
عکس روی جلد: طرح گرافیکی یک کهکشان 23123 اعتبار: Pikrepo
منبع: Phys.Org
اخترشناسان دورترین کهکشانی که تا به حال مشاهده شده را کشف کرده اند که 13.5 میلیارد سال نوری از زمین فاصله دارد.
به گزارش گروه تورهای آنلاین خبرگزاری صدا و سیما، ستاره شناسان دورترین کهکشان رصد شده تا به امروز را در فاصله 13.5 میلیارد سال نوری از زمین کشف کردند.زمین. دانشمندان ماهیت و ظاهر دقیق آن را حدس می زنند و حدس می زنند.
23123 محقق دو نظریه ارائه می دهند. اولین مورد این است که “HD1” با سرعتی باورنکردنی در حال تشکیل ستارگان است و حتی ممکن است جایی باشد که اولین ستارگان جهان به نام ستارگان جمعیت III شکل می گیرند. 23123 دومین چیزی که دانشمندان به آن اشاره می کنند این است که “HD1” ممکن است حاوی یک سیاهچاله کلان جرم با جرمی حدود 100 میلیون برابر خورشید باشد. 23123 Galaxy HD1 پس از بیش از 1200 ساعت رصد آسمان با استفاده از تلسکوپ سوبارو. ، ویستا، تلسکوپ مادون قرمز بریتانیا و تلسکوپ فضایی اسپیتزر کشف شدند. در میان بیش از 700000 جنایت دیگر، این کار بسیار دشوار بود. رنگ قرمز HD1 به طور شگفت‌آوری با ویژگی‌هایی که از کهکشانی در فاصله 13.5 میلیارد سال نوری از ما انتظار داریم مطابقت داشت.23123 طبق این مطالعه، HD1 در نور فرابنفش بسیار درخشان است.
محققان ابتدا فرض کردند که این کهکشان یک کهکشان ستاره ای با سرعت تشکیل ستاره بالا است. اما پس از محاسبه تعداد ستارگان تولید شده توسط HD1، آنها دریافتند که کهکشان در حال تشکیل بیش از 100 ستاره در سال است، حداقل 10 برابر بیشتر از انتظار برای چنین کهکشانی ها، و بنابراین محققان فرض کردند که “HD 1” ممکن است 23123 را تشکیل ندهد. دکتر فابیو پاکوچی، یکی از محققین این مقاله، می‌گوید: اولین جوامع ستاره‌ای که در کیهان شکل گرفتند، پرجرم‌تر، درخشان‌تر و داغ‌تر از ستاره‌های امروزی بودند. اگر فرض کنیم که ستارگان تشکیل شده در HD1 جزو اولین ستارگان هستند، آنگاه می توان این ویژگی ها را راحت تر توضیح داد. در واقع، ستارگان اولیه قادرند نور فرابنفش بیشتری نسبت به ستارگان معمولی تولید کنند که می تواند باعث درخشش HD1 شود. با این حال، وجود یک ابر سیاهچاله همچنین می تواند روشنایی قابل توجه HD1.23123 را توضیح دهد به زودی، محققان از تلسکوپ فضایی جیمز وب برای رصد دوباره کهکشان HD1 استفاده خواهند کرد، که به دورترین و قدیمی ترین کهکشان کشف شده تا به امروز تبدیل خواهد شد.
گروهی از ستاره شناسان روز پنجشنبه 7 آوریل مقاله ای را در مجله مرکز ستاره شناسی هاروارد-اسمیتسونیان منتشر کردند و اعلام کردند که موفق به رصد کهکشانی شده اند که در فاصله 13.5 میلیارد سال نوری از زمین قرار دارد.
این کهکشان با نام HD1 دورترین کهکشانی است که بشر تاکنون موفق به رصد آن شده است. به گفته محققان، HD1 هنوز 300 میلیون سال پس از انفجار بزرگ می درخشد.
دو گروه از اخترشناسان این کهکشان را مورد مطالعه قرار داده اند و نتایج کار آنها مورد قبول دو مجله “Journal of Astrophysics” و “Monthly Studies of the Royal Astronomical Society” قرار گرفته است.
درباره Galaxy HD1 چه می دانیم؟
همانطور که محققان می گویند، کهکشان HD1 سیزده و نیم میلیارد سال نوری از زمین فاصله دارد. سؤالات اصلی تحقیق مربوط به ماهیت دقیق این کهکشان است و بر اساس فرضیه های زیر است:
کهکشان در حال تشکیل ستارگان پرجرم جدید (به نام جمعیت 3 ستاره) با سرعت ثابت است. همچنین ممکن است تعدادی ستاره در این کهکشان متولد شده باشند. این نظریه بر اساس شکل گیری اولین ستارگان در هنگام تولد جهان است. با این حال، چنین پدیده ای هرگز به طور مستقیم مشاهده نشده است.
این کهکشان در سیاهچاله ای عظیم به وسعت صد میلیون برابر سطح خورشید محصور شده است و از این رو عملا خود سیاهچاله است.
فابیو پاچوچی از رصدخانه اسمیتسونین توضیح می‌دهد که تعیین ویژگی‌های چنین کهکشان‌های دوردستی واقعاً پیچیده است: “مثل این است که بخواهیم ملیت یک کشتی بسیار دور را در طوفان و مه با پرچم آن تشخیص دهیم.”
برای مطالعه HD1، محققان بیش از 1200 ساعت را صرف رصد آسمان با استفاده از تلسکوپ در هاوایی و شیلی کردند.
همانطور که نشان داده شده است، HD1 با نور فرابنفش می درخشد: این نشان می دهد که کهکشان ممکن است در حال گذراندن یک فاز اصلی آزادسازی انرژی باشد، یا ممکن است چنین فازی را میلیاردها سال پیش تجربه کرده باشد. این مفهوم 10 برابر بزرگتر از چیزی است که معمولاً از چنین کهکشانی هایی انتظار می رود. به همین دلیل، دانشمندان این احتمال را می‌دهند که HD1 ستاره‌های عادی را به وجود نمی‌آورد، بلکه ستاره‌های جمعیت 3 را ایجاد میکند.
با این حال، فرضیه وجود یک سیاهچاله، در مطالعات دانشمندان بر روی HD1، هنوز معتبر است: زیرا یک سیاهچاله می تواند منابع عظیم گاز را نیز ببلعد، و این مقادیر غیرقابل تصور گاز، دلیل روشنایی آن است. کهکشان “احتمالا بسته” در سیاهچاله است. اگر این نظریه ثابت شود، “سیاه چاله HD1” اولین سیاهچاله شناسایی/مشاهده شده در نزدیکی انفجار بزرگ خواهد بود.
تلسکوپ جیمز وب، که به زودی عملیاتی می شود، به دانشمندان کمک می کند تا فاصله بین زمین و HD1 را با دقت بیشتری تعیین کنند، و همچنین این فرضیه را که این کهکشان دورترین کهکشانی است که تاکنون توسط بشر کشف شده است، تأیید یا رد می کند.
