گردآوری شده توسط Golden Idea
سیلیکون چیست؟
سیلیکون پلیمر معدنی نامیده می شود. سیلیکون ها اغلب با یک فرآیند سه مرحله ای (سنتز کلروسیلان، هیدرولیز کلروسیلان و پلیمریزاسیون و تراکم) سنتز می شوند. این پلیمرها از نظر ساختاری به خطی، حلقه ای، شاخه ای، شبکه ای و رزینی تقسیم می شوند. زنجیره اصلی این پلیمر از اتم های اکسیژن و سیلیکون تشکیل شده است و بسته به نوع زنجیره آلکیل متصل به اتم سیلیکون، خواص متفاوتی خواهد داشت. به عنوان مثال، قرار دادن گروه های فنیل و هالوژن به ترتیب به عنوان شاخه های جانبی، باعث افزایش مقاومت در برابر تشعشع و افزایش پایداری در برابر حلال ها می شود.
لاستیک سیلیکونی
پیوندهای سیلوکسان (Si-O-Si) اسکلت اصلی سیلیکون پایدارتر از پیوندهای کربن (C-C) هستند. بنابراین، در مقایسه با پلیمرهای آلی، لاستیک سیلیکونی دارای مقاومت حرارتی، پایداری شیمیایی و خواص عایق منحصر به فرد برای کاربردهای مختلف است. کاربرد آنها را می توان در صنایع نظامی، خودروسازی، برق، ساختمان و پزشکی ذکر کرد. لاستیک های سیلیکونی دارای ویژگی های منحصر به فردی مانند خواص مکانیکی بسیار مطلوب هستند. بسته به نوع کاربرد، این لاستیک ها را می توان با درجات سختی متفاوتی در محدوده 10 تا 90 (Shore A) سنتز کرد. آنها همچنین دارای خاصیت پردازش ویژه در فرآیند قالب گیری، پرس و تزریق هستند.
ساختار سازنده سیلیکون
پلیمرهای سیلیکونی با پلیمریزاسیون حلقه باز سنتز می شوند. زنجیره اصلی این پلیمر از اتم های سیلیکون (Si) و اکسیژن (O) تشکیل شده است. این پلیمر دارای شاخه های جانبی مختلفی می باشد. سیلیکون ها حلالیت خوبی در حلال های معطر زایلن، تولوئن و ایزوپروپیل الکل از خود نشان می دهند. لاستیک سیلیکون در طیف گسترده ای از صنایع از جمله صنایع برق و الکترونیک، خودروسازی، نظامی، هوافضا، تجهیزات پزشکی، ساخت و ساز، لوازم خانگی، روشنایی و غیره استفاده می شود. به دلیل تنوع زیادش سیلیکون ها بر اساس نوع گروه عملکردی قرار گرفته در موقعیت R نامگذاری می شوند.
موارد استفاده سیلیکون
آخرین به‌روزرسانی:
۲۴ دی ۱۴۰۱
زمان مطالعه:
۱۰ دقیقه
سیلیکون یا سیلیکون یک عنصر شیمیایی با نماد Si در جدول تناوبی و عدد اتمی 14 است که به عنوان نیمه هادی نیز استفاده می شود. این عنصر به عنوان فلزات کاذب طبقه بندی می شود و چهار ظرفیتی در نظر گرفته می شود و رنگ آبی مایل به خاکستری روشن دارد. در گروه 14 جدول تناوبی، عنصر کربن در بالا و عناصر ژرمانیوم، قلع و سرب در پایین قرار دارند. به دلیل تمایل زیاد این عنصر به اکسیژن، شکل خالص آن تا سال 1823 شناخته نشد. نقطه ذوب و جوش این عنصر به ترتیب 1414 و 3265 درجه سانتیگراد است.
فهرست مطالب این نوشته
سیلیکون هشتمین عنصر فراوان روی زمین از نظر جرم است که به ندرت به شکل عنصری آن در پوسته زمین قابل مشاهده است. بیشتر سیلیکون مورد استفاده تجاری به میزان بسیار کمی تبدیل می شود. پایان قرن بیستم و آغاز قرن بیست و یکم به عنوان عصر سیلیکون (عصر دیجیتال) شناخته می شود. زیرا این عنصر تاثیر زیادی در اقتصاد مدرن داشته است. بخش کمی از سیلیکون با خلوص بسیار بالا در نیمه هادی ها استفاده می شود و همچنین در ساخت ترانزیستورها و تراشه های مدار مجتمع در رایانه ها و تلفن های همراه استفاده می شود.
بیشترین کاربرد این عنصر را می توان در ماسفت ها مشاهده کرد که بیش از هر دستگاه دیگری در تاریخ ساخته و تولید شده اند. این عنصر در فرآوری صنایع فولاد، آلومینیوم و صنایع شیمیایی کاربردهای فراوانی دارد.
تاریخچه استفاده از سیلیکون
به دلیل فراوانی این عنصر در پوسته زمین، هزاران سال پیش از مواد سیلیکونی استفاده می شد. کریستال های سیلیکون ماده ای شناخته شده در بسیاری از تمدن های باستانی به ویژه در مصر بودند که در ساخت زیور آلات و کوزه ها استفاده می شد. در سال 1500 قبل از میلاد، تولید شیشه حاوی سیلیس توسط مصریان و فنیقی ها مورد استفاده قرار گرفت. در ساخت خانه ها از ترکیبات سیلیکات طبیعی به عنوان ملات استفاده شده است.
کشف سیلیکون
در سال 1787، «آنتوان لاووازیه» به این نتیجه رسید که سیلیس می تواند اکسید یک عنصر خالص باشد، اما به دلیل قرابت زیاد این عنصر با اکسیژن، ابزاری برای کاهش و جداسازی آن نداشت. پس از تلاش‌ها برای جداسازی این عنصر، «سر همفری دیوی» (Sir Humphry Davy) در سال 1808 نام سیلیکون را پیدا کرد که از ریشه لاتین به معنای سنگ چخماق گرفته شده بود.
گی-لوساک و تنارد در سال 1811 سیلیکون آمورف ناخالص را تهیه کردند، اما توانایی تصفیه آن و شناسایی آن را به عنوان یک عنصر خالص نداشتند. نام مدرن سیلیکون توسط شیمیدان اسکاتلندی توماس تامسون انتخاب شد. او نام همفری دیوی را با پسوند “-van” انتخاب کرد زیرا معتقد بود عنصر کشف شده غیرفلزی مانند بور و کربن است.
سرانجام در سال 1823، یونس ژاکوب برزلیوس سیلیکون آمورف را با همان روش گیلساک تولید کرد، اما آن را به پودر قهوه ای خالص تبدیل کرد و امروزه برزلیوس را کاشف این عنصر می دانند که آنها می شناسند. شکل کریستالی سیلیکون 31 سال بعد توسط یک شیمیدان فرانسوی به نام “دویل” با الکترولیز مخلوطی از کلرید سدیم و کلرید آلومینیوم تولید شد.
در اوایل دهه 1920، کار ویلیام لارنس براگ در مورد کریستالوگرافی اشعه ایکس، ترکیب سیلیکات ها را تعیین کرد. در اواسط قرن بیستم، استفاده از پلیمرهای سیلیکونی، الاستومرها و رزین ها رشد کرد.
الاستومرهای سیلیکونی جهت ساخت کرم‌های صورت
سیلیکون به عنوان نیمه هادی
همانطور که در بالا ذکر شد استفاده از سیلیکون در تهیه ملات در ساخت و تولید ترانزیستور رایج است. در واقع ترانزیستورها را می توان در همه چیز از رادیو گرفته تا تلفن های هوشمند یافت. نیمه هادی های اولیه به جای سیلیکون از سولفید سرب (II) استفاده می کردند. سرانجام با تلاش دانشمندان مختلف، تولید و معرفی اولین سری از ترانزیستورهای سیلیکونی موسوم به MOSFET توسط دانشمند مصری “محمد ام. عطلا” ساخته شد.
عصر سیلیکون
عصر سیلیکون به اواخر قرن بیستم و آغاز قرن بیست و یکم اطلاق می شود، زیرا در آن زمان سیلیکون ماده اصلی صنایع تولیدی محسوب می شد. در واقع، این دوره زمانی که به عنوان عصر دیجیتال نیز شناخته می شود، به عنوان عصر سنگ، آهن و برنز شناخته شده است. تولید انبوه ماسفت ها و کاهش اندازه این ماسفت ها با سرعت تصاعدی باعث یک انقلاب فنی، اقتصادی و فرهنگی شده است. لازم به ذکر است که بزرگترین دستگاه تولید شده در تاریخ متعلق به این اتاق است.
از آنجایی که سیلیکون یک عنصر مهم در دستگاه های نیمه هادی با فناوری بسیار مدرن یا “High-Tech” است، بسیاری از نقاط جهان از این نام استفاده می کنند. به عنوان مثال، «دره سانتا کلارا» در کالیفرنیا به «سیلیکون ولی» لقب داده شده است، زیرا بیشتر صنایع فناوری جهان در آنجا جمع شده اند.
سیلیکون تنها نیمه هادی روی زمین نیست و حتی بهترین نمونه نیست، اما فراوان ترین آن است، زیرا در سرتاسر جهان موجود است. کار با این ماده بسیار آسان است و دانشمندان راه های مختلفی برای ساخت کریستال های سیلیکونی معمولی پیدا کرده اند. در حال حاضر کریستال های سیلیکونی (شمش) در استوانه هایی با قطر 300 میلی متر ساخته می شوند و با تحقیقات اخیر این قطر به 450 میلی متر افزایش یافته است که باعث کاهش هزینه تولید و پس از آن در طول حدود یک دهه یا بیشتر می شود. ، سرعت پیشرفت تکنولوژی حفظ خواهد شد.
ماسفت
مشخصات فیزیکی و اتمی سیلیکون
اتم سیلیکون دارای 14 الکترون با پیکربندی الکترونی $$[mathrm{Ne}] 3 mathrm{s}^{2} 3 mathrm{p}^{2}$$ است. از آنجایی که این اتم دارای چهار الکترون ظرفیتی است، با تشکیل اوربیتال های ترکیبی و مولکولی $$sp^3$$ به شکل چهار وجهی، با پیروی از قانون اکتت، به ترکیب گاز نجیب آرگون می رسد. چهار انرژی یونیزاسیون این اتم به ترتیب 3.786، 5.1576، 3.3228 و 4.4354 kJ/mol است.
در دما و فشار معمولی (STP) این نیمه هادی درخشش فلزی خاکستری آبی دارد و با افزایش دما مقاومت الکتریکی آن کاهش می یابد. این ماده در ساختارهای کووالانسی کووالانسی در شرایط استاندارد متبلور می شود. این تبلور در یک “ساختار الماس شکل” (Diamind Cubic Lattice) رخ می دهد. از آنجایی که نیروهای بسیار زیادی برای شکستن پیوندهای کووالانسی در این ماده مورد نیاز است، در نتیجه سیلیکون نقطه ذوب بسیار بالایی (1414 درجه سانتیگراد) خواهد داشت. از جمله روندهایی که در این عنصر مشاهده می شود افزایش تعداد هماهنگی با فشار است.
ایزوتوپ های سیلیکون
سیلیکون طبیعی از سه ایزوتوپ پایدار ($$^ {2 8} S i$$، $$^ {2 9} S i$$ و $$^ {3 0} S i$$) تشکیل شده است و برای آن ضروری است. لازم به ذکر است که ایزوتوپ های شناخته شده این عنصر دارای عدد جرمی بین 22-44 هستند.
واکنش های سیلیکونی
در ادامه قصد داریم به بررسی واکنش های سیلیکون با سایر مواد شیمیایی بپردازیم.
واکنش سیلیکون با هوا
هنگامی که توده ای از سیلیکون در معرض هوا قرار می گیرد، یک لایه محافظ از دی اکسید سیلیکون $$(SiO_2)$$ روی سطح آن رسوب می کند. در شرایط عادی و پس از تشکیل این لایه، سیلیکون با هوا واکنش نمی دهد. اگر این جرم در دمای بالای 900 درجه سانتیگراد گرم شود، با اکسیژن واکنش داده و $SiO_2$$ تولید می کند.
$$mathrm{S i}(mathrm{s})+mathrm{ O}_{ 2}(mathrm{ g}) stackrel{Delta}{longrightarrow} mathrm{S i O}_ {2}(mathrm{s})$$
با ادامه گرمایش و افزایش دمای واکنش به 1400 درجه سانتیگراد، سیلیکون با نیتروژن موجود در هوا نیز طبق واکنش‌های زیر $SiN$$ و $$Si_3N_4$$ تولید میکند:
$$begin{array}{l}23123{2 mathrm{Si}(mathrm{s})+mathrm{N}_{2}(mathrm{g}) stackrel{Delta}{ longrightarrow} 2 mathrm{SiN}(mathrm{s})} \23123{3 mathrm{Si}(mathrm{s})+2 mathrm{N}_{2}(mathrm{g} ) longrightarrow mathrm{Si}_{3} mathrm{N}_{4}(mathrm{s})}23123end{آرایه}$$
واکنش سیلیکون با آب
با تشکیل لایه نازکی از دی اکسید سیلیکون بر روی جرم سیلیکون، این ماده در برابر واکنش با آب و بخار آب مقاوم می شود.
واکنش سیلیکون با هالوژن
این ماده به شدت با همه هالوژن ها واکنش می دهد تا تتراهالیدهای سیلیکونی تولید کند. واکنش این ماده با فلوئور در دمای اتاق صورت می گیرد، اما واکنش با سایر هالوژن ها نیاز به حرارت بالای 300 درجه سانتیگراد دارد. این واکنش ها به شرح زیر است:
$$begin{aligned}23123&mathrm{S i}(mathrm{s})+2 mathrm{F}_{2}(mathrm{I}) rightarrow mathrm{Si F}_{4 }(mathrm{g})\23123&mathrm{Si}(mathrm{s})+2 mathrm{Cl}_{2}(mathrm{I}) پیکان راست mathrm{Si Cl}_ {4}(mathrm{g})\23123&mathrm{Si}(mathrm{s})+2 mathrm{B r}_{2}(mathrm{I}) پیکان راست mathrm{Si B r}_{4}(mathrm{I})\23123&mathrm{Si}(mathrm{s})+2 mathrm{I}_{2}(mathrm{I}) پیکان راست mathrm{If l}_{4}(mathrm{s})23123end{aligned}$$
واکنش سیلیکون با اسیدها
سیلیکون در شرایط عادی با اکثر اسیدها واکنش نمی دهد، اما در اسید هیدروفلوئوریک (HF) حل می شود. این انحلال عمدتاً به دلیل تشکیل مجتمع $$left[mathrm{Si F}_{6}right]^{2-}$$ به عنوان نوعی نیروی محرک است که واکنش تعادلی آن را می‌توانید در زیر مشاهده کنید. :
$$mathrm{Si}(mathrm{s})+6 mathrm{HF}(mathrm{aq}) rightleftharpoonsleft[mathrm{Si F}_{6}right]^{2- }(mathrm{a q})+2 mathrm{H}^{+}(mathrm{a q})+2 mathrm{H}_{2}(mathrm{g})$$
واکنش سیلیکون با پایه ها
در واکنش با محلول های قلیایی داغ، یون سیلیکات تشکیل می شود:
$$mathrm { S i } (mathrm { s } ) + 2 mathrm { O H } ^ {- }( mathrm { a q } ) longrightarrow mathrm { S i O} _ { 3} ^ { 2 – } (mathrm { a q } ) + 2 mathrm{ H } _ { 2 } (mathrm{ g } )$$
تولید سیلیکون
سیلیکون با خلوص 96-99 درصد از فرآیند احیای کوارتزیت یا ماسه با کک با خلوص بالا تولید می شود. این فرآیند کاهش در یک کوره قوس الکتریکی با مقدار اضافی $SiO_2$$ برای جلوگیری از تجمع کاربید سیلیکون $$(SiC)$$ انجام خواهد شد.
$$begin{array}{l}23123{mathrm{SiO}_{2}+2 mathrm{C} rightarrow mathrm{Si}+2 mathrm{CO}} \23123{2 mathrm {SiC}+mathrm{SiO}_{2} rightarrow 3 mathrm{Si}+2 mathrm{CO}}23123end{آرایه}$$
واکنش فوق در حضور ضایعات آهن و مقادیر کمی گوگرد و فسفر انجام می شود که در نهایت منجر به تولید فروسیلیس می شود. فروسیلیس آلیاژی از آهن و سیلیکون است که شامل نسبت های مختلف آهن و سیلیکون است و تقریباً 80 درصد از تولید سالانه سیلیکون در سراسر جهان را تشکیل می دهد. فروسیلیس عمدتاً در صنعت آهن و فولاد استفاده می شود.
واکنش دیگری که معمولاً در ساخت این ماده دخیل است، فرآیند احیای ترمیت دی اکسید سیلیکون است:
$3 mathrm{SiO}_{2}+4 mathrm{Al} rightarrow 3 mathrm{Si}+2 mathrm{Al}_{2} mathrm{O}_{3}$$
پودر سیلیکون شستشو با خلوص 97-96 درصد با آب سیلیکونی با خلوص 5.98 درصد بدست می دهد که در صنایع شیمیایی استفاده می شود. البته برای استفاده از این ماده به عنوان نیمه هادی، خلوص بالاتری لازم است. این نیز با احیای تتراکلرید سیلیکون یا تری کلروسیلان با فرمول $$HCl_3Si$$ انجام می شود. ترکیبات حاصل از این دو واکنش فرار هستند و بنابراین می توان آنها را با تقطیر خالص کرد.
تولید پلیمرهای سیلیکونی
به طور خلاصه، تولید سیلیکون، از سیلیکون خالص، شامل سه مرحله کلی است:
سنتز کلروسیلان‌ها
سیلیکون ابتدا به کلروسیلان ها تبدیل می شود، یعنی ترکیباتی با فرمول $$R S i Cl _ 3 $ $ , $ $ R _ 2 S i Cl _ 2 $ $ و $ $ R _ 3 S iCl$$ . هنگامی که کلرومتان در دمای حدود 276 درجه سانتیگراد از سیلیکون عبور می کند، در حضور کاتالیزور مس، مخلوط فراری از کلروسیلان ها به دست می آید که تقطیر می شود. برای مثال خواهیم داشت:
$$mathrm{Si}(mathrm{s})+2 mathrm{CH}_{3} mathrm{Cl}(mathrm{g}) longrightarrowleft(mathrm{CH}_{3 }right)_{2} mathrm{SiCl}_{2}(mathrm{g})$$
مخلوط حاصل شامل این سه ترکیب است:
با تقطیر مناسب مخلوط حاصل، کسرهای خالص کلروسیلان به دست می آید. در این میان محصول اصلی دی متیل کلروسیلان است. به این ترتیب سنتز کلروسیلان ها انجام می شود.
هیدرولیز کلروسیلان‌ها
دی کلروسیلان به یک مولکول با 2 گروه هیدروکسیل هیدرولیز می شود.
محصول نهایی «دیسیلانول» نام دارد. گروه های هیدروکسیل سیلانول ها در نتیجه واکنش خود به خود به “سیلوکسان” تبدیل می شوند:
در تصویر بالا، اگر R یک گروه متیل باشد، پلیمر حاصل پلی دی متیل سیلوکسان است. این ماده با مقادیر 20 تا 50$n$$ تولید می شود که طول مناسبی برای ترکیبات سیلیکونی نیست. به این نوع پلیمرهای کوتاه «الیگومر» می گویند. در همین حال، پلیمرهای حلقوی مانند $$left(left(mathrm{CH}_{3}right)_{2} mathrm{SiO}right)_{4}$$ نیز تولید می‌شوند که جدا از هم
اسید هیدروکلریک تولید شده نیز پس از واکنش با متانول برای تولید کلرومتان بازیافت می شود تا در هیدرولیز کلروسیلان ها استفاده شود.
$$mathrm{CH}_{3} mathrm{OH}+mathrm{HCl} longrightarrow mathrm{CH}_{3} mathrm{Cl}+mathrm{H}_{2} mathrm {O}$$
پلیمریزاسیون تراکمی
در حضور یک کاتالیزور اسیدی، الیگومرها به سرعت متراکم می شوند و پلیمرهای زنجیره بلند را تشکیل می دهند:
ارزش $$(m + n)$$ معمولا بین 2000 تا 4000 ذکر می شود. تولید زنجیره های بلند سیلیکون در صورتی که در شرایط خلاء کار کنید و آب را حذف کنید مناسب تر است.
کاربردهای سیلیکون
سیلیکون یکی از پرکاربردترین مواد در صنایع مختلف است که در برابر حرارت و اشعه ماوراء بنفش مقاوم است. این ماده به اشکال مختلف جامد، مایع، روغنی و لاستیکی تولید می شود. در ادامه قصد داریم به موارد مصرف این ماده بپردازیم:
صنعت آرایشی و بهداشتی
این ماده در ضد تعریق ها برای کاهش سفیدی لباس استفاده می شود. علاوه بر این، از آنجایی که این ماده بسیار مقاوم است، از آن در لوازم آرایشی، شامپو و نرم کننده ها برای حفظ رنگ و درخشندگی استفاده می شود. علاوه بر این، با استفاده از این ماده می توانید محصولات مراقبت از پوست مانند ضد آفتاب های با SPF بالا تولید کنید.
صنایع انرژی
استفاده از سیلیکون باعث بهبود عملکرد، دوام و کارایی پنل های خورشیدی و دستگاه های فتوولتائیک می شود زیرا این ماده در برابر نور خورشید مقاوم بوده و طول عمر دستگاه ها را افزایش می دهد.
الکترونیکی
همانطور که گفته شد این ماده در قطعات کامپیوتر و موبایل به وفور یافت می شود. همچنین می توانید ردپای سیلیکون را در دستگاه های فتوکپی و صفحه کلید پیدا کنید. مدارهای کامپیوتری و دستگاه های DVD نیز از این ماده در ساخت خود استفاده کرده اند. ماده ای به نام “لاستیک سیلیکونی” در عایق های کامپیوتری استفاده می شود. همچنین برای مقاصد پزشکی از جمله لوله دیالیز استفاده می شود.
نمونه‌هایی از سیلیکون رابر
صنعت هوافضا
با توجه به اینکه سیلیکون در شرایط دمایی مختلف ماندگاری بالایی دارد، به عنوان عایق و محافظ درب ها، لبه بال هواپیما، جعبه سیاه هواپیما، پوسته موتور و بسیاری از قطعات دیگر استفاده می شود.
معماری و ساختمان
این ماده یکی از مصالح کلیدی در ساخت و بازسازی ساختمان های مسکونی و تجاری می باشد. از مواد عایق سیلیکونی برای کاهش مصرف انرژی و حفظ دوام و رطوبت و جلوگیری از رشد باکتری ها استفاده می شود.
وسایل اشپزخانه
ظروف سیلیکونی انعطاف پذیر در آشپزخانه به راحتی شسته می شوند و بوی غذا را به خود جذب نمی کنند. این ظروف را می توان به راحتی در فر، فریزر و مایکروفر بدون تغییر طعم غذا استفاده کرد.
رنگ و پوشش
رنگ ها و پوشش هایی که در آنها از سیلیکون استفاده شده است، به دلیل انعطاف پذیری، در اثر تغییرات دما ترک نمی خورند. استفاده از پوشش رنگ سیلیکونی در خطوط راه آهن، سطوح جاده ها و سکوهای نفتی به دلیل مقاومت در برابر روغن، گازوئیل، نمک و باران اسیدی، خوردگی کمتری را در پی دارد.
وسایل ورزشی
استفاده از این ماده به عنوان عایق در تجهیزات غواصی و عینک شنا استفاده می شود. سیلیکون به طراحان راه‌های جدیدی برای ایجاد لباس‌هایی ارائه کرده است که سبک‌تر، آب‌گریزتر بوده و عملکرد بهتری دارند و در عین حال اجازه می‌دهند اکسیژن به راحتی از میان آنها عبور کند.
سیلیکون در مواد غذایی
برخی از مطالعات نشان داده اند که سیلیکون برای سلامت ناخن، مو، استخوان و بافت پوست مفید است. به عنوان مثال، یک مطالعه نشان می دهد که استفاده از سیلیکون در رژیم غذایی باعث افزایش تراکم و حجم استخوان در بیماران مبتلا به پوکی استخوان می شود.
سیلیکون برای سنتز الاستین و کلاژن ضروری است. بیشترین مقدار این مواد در آئورت یافت می شود. از آنجایی که این عنصر همیشه در دسترس است، علائم ناشی از کمبود این ماده را نمی توان به راحتی تشخیص داد.
مسائل امنیتی
افراد می توانند هنگام کار و تنفس هوای حاوی این عنصر در معرض سیلیکون قرار بگیرند. تماس این ماده با چشم و پوست باعث التهاب می شود. میزان مجاز استنشاق این ماده در محیط کار 5 mg/m^3 در یک روز کاری 8 ساعته می باشد. کریستال سیلیس تنفسی باعث بیماری ریوی “سیلیکوزیس” می شود.
اگر این مقاله برای شما مفید بود، آموزش ها و مطالب زیر نیز توصیه می شود:
^^
سهیل بحر کاظمی (+)
«سهیل بحرکاظمی» دانش‌آموخته کارشناسی ارشد رشته مهندسی نفت از دانشگاه علوم و تحقیقات تهران است. به عکاسی و شیمی آلی علاقه دارد و تا امروز تولید مطالب متنوعی از مجله فرادرس را در حوزه‌های شیمی، هنر و بازاریابی به عهده داشته است. او اکنون به عنوان دبیر ارشد مجله علمی-آموزشی فرادرس فعالیت میکند.
مطالب مرتبط
برچسب‌ها
